فیلم وبینار آموزشی
با موضوع طراحی لرزه ای پلها بر مبنای عملکرد
ارایه کننده: امید افشاریان زاده
- اجرای به روش طرهای (Cantilever)
اجرای طرهای پلها بدین ترتیب است که در هر مرحله دو سگمنت از عرشه به صورت متقارن و یا نامتقارن در دو طرف پایه قرار داده شده و توسط کابلهایی که از یکی از سگمنتها آغاز شده و پس از عبور از بالای پایه، از سگمنت دیگر بیرون میآید، با قسمتهای اجرا شده از قبل یکپارچه میشود. مراحل اجرای طره عبارتند از:
نصب به روش طرهای متعادل با استفاده از Gantry
در روش طرهای ابتدا پایهها ساخته میشوند. سپس با قالببندی درجا قطعه صفر در روی پایه و به صورت بتنریزی درجا یا پیشساخته اجرا میشود. این سگمنت ممکن است با پایه یکپارچه باشد و یا بهصورت مفصلی بر روی نئوپرن بر پایه تکیه کرده باشد. در مرحله بعدی نوبت به سگمنتهای عرشه میرسد که به ترتیب در طرفین سگمنت صفر قرار داده شده و توسط کابلها کشیده میشوند. پس از تکمیل بازوی طره و رسیدن دو بازوی چپ و راست در وسط دهانه، قطعه کلید در وسط دهانه اجرا شده و پس از عبور دادن کابلهای پیوستگی، کشیده میشوند تا یکپارچگی کامل ایجاد گردد. این روش برای مقاطعی با ارتفاع متغیر و برای دهانههای بالای 44 متر و همچنین مسیرهایی که دارای قوسی کمتر از 300 متر میباشند، مناسب است. نمونهای از روش نصب سگمنتهای پیشساخته به روش طرهای در ادامه آورده شده است.
**بازنشر مطالب فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
- انتخاب سازه پل اصلی ترین سوال و اولین سوالی است که مهندسین سازه با آن مواجهه می شوند و دیدگاه های و مسائل بسیاری در انتخاب سیستم سازه ای پل موثر می باشد
1- دیدگاه اول از نظر نوع سیستم سازهای
2- دیدگاه دوم از نظر مصالح مورد مصرف در ساخت عرشه
3- دیدگاه سوم از نظر شیوه ساخت
تصمیم گیری در مورد عرشه پل نیز جدا از موضوعات فوق همواره مسئله ای مهم بوده و تنوع گزینهها زیاد بوده و میتوان از سه دیدگاه موضوع را بررسی نمود
- پلهای صفحهای (بتن مسلح)
- تیر و دال (فولاد، بتن مسلح، بتن پیش تنیده، ترکیب فولاد و بتن)
- خرپایی (فولادی)
پل معلق پلی است که توسط کابلها در عرض رودخانه یا در هر جایی که مانع وجود داشته باشدکشیده شده اند و عرشه توسط این کابلها معلق مانده است. پلهای معلق مدرن دو برج در میان پل دارند که کابلها آن را میکشند. بنابراین برجها بیشترین وزن جاده را تحمل میکنند.
نیروی فشاری : نیروی فشاری عرشه پل معلق را به سمت پایین متراکم میسازد در نتیجه این نیروی فشاری به برجها وارد میآیند. اما از آنجا که این یک پل معلق است, کابلها این نیروی فشاری را از برجها گرفته و آن را در بین خود پراکنده میکنند و آن را به زمین منتقل میکنند, جایی که آنها محکم بسته شدند.
اگر مسیر انتقال نیرو در اعضای یک پل (مانند تیر و ستون، فونداسیون، کوله ها و...) را مثل یک زنجیر تصور کنیم، چنانچه حلقه ی ترد مقاومت کمتری از حلقه های شکل پذیر داشته باشد، سازه رفتار تردی خواهد داشت؛ چرا که حلقه ی ترد در اثر افزایش نیرو زودتر خراب شده و مانع از افزایش تنش در سایر اعضا می شود.
در صورتی می توان از پل انتظار رفتار شکل پذیر داشت که حلقه ی ترد ( اعضای ترد ) مقاومت بالاتری نسبت به اعضای شکل پذیر داشته باشند
شکل 18 زنجیره ی Pauly و Priestley
دو رویکرد در طراحی پل های وجود دارد: طراحی بر اساس نیرو و طراحی بر اساس تغییر مکان
در روش طراحی بر اساس نیرو که یک روش متداول و قدیمی می باشد، ابتدا بر اساس حدس اولیه، متریال و سختی اعضا اختصاص داده می شود سپس بر اساس نیروهای لرزه ای کاهش یافته تحلیل صورت می گیرد و تغییرمکان ها و نیروهای به دست آمده (ظرفیت سازه) را با آتچه مطلوب سطح عملکرد می باشد، مقایسه می کنند. بخش هایی که نیاز به شکل پذیری می باشد را با ارائه ی جزئیات، شکل پذیر طرح می کنند
شکل 2 تعیین ضریب رفتار پل
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------