دریافت فایل
عنوان: طراحی تکیه گاه الاستومری LRB برای پل ها
حجم: 311 کیلوبایت
توضیحات: طراحی تکیه گاه الاستومری LRB برای پل ها
پل معلق پلی است که توسط کابلها در عرض رودخانه یا در هر جایی که مانع وجود داشته باشدکشیده شده اند و عرشه توسط این کابلها معلق مانده است. پلهای معلق مدرن دو برج در میان پل دارند که کابلها آن را میکشند. بنابراین برجها بیشترین وزن جاده را تحمل میکنند.
نیروی فشاری : نیروی فشاری عرشه پل معلق را به سمت پایین متراکم میسازد در نتیجه این نیروی فشاری به برجها وارد میآیند. اما از آنجا که این یک پل معلق است, کابلها این نیروی فشاری را از برجها گرفته و آن را در بین خود پراکنده میکنند و آن را به زمین منتقل میکنند, جایی که آنها محکم بسته شدند.
اگر مسیر انتقال نیرو در اعضای یک پل (مانند تیر و ستون، فونداسیون، کوله ها و...) را مثل یک زنجیر تصور کنیم، چنانچه حلقه ی ترد مقاومت کمتری از حلقه های شکل پذیر داشته باشد، سازه رفتار تردی خواهد داشت؛ چرا که حلقه ی ترد در اثر افزایش نیرو زودتر خراب شده و مانع از افزایش تنش در سایر اعضا می شود.
در صورتی می توان از پل انتظار رفتار شکل پذیر داشت که حلقه ی ترد ( اعضای ترد ) مقاومت بالاتری نسبت به اعضای شکل پذیر داشته باشند
شکل 18 زنجیره ی Pauly و Priestley
دو رویکرد در طراحی پل های وجود دارد: طراحی بر اساس نیرو و طراحی بر اساس تغییر مکان
در روش طراحی بر اساس نیرو که یک روش متداول و قدیمی می باشد، ابتدا بر اساس حدس اولیه، متریال و سختی اعضا اختصاص داده می شود سپس بر اساس نیروهای لرزه ای کاهش یافته تحلیل صورت می گیرد و تغییرمکان ها و نیروهای به دست آمده (ظرفیت سازه) را با آتچه مطلوب سطح عملکرد می باشد، مقایسه می کنند. بخش هایی که نیاز به شکل پذیری می باشد را با ارائه ی جزئیات، شکل پذیر طرح می کنند
شکل 2 تعیین ضریب رفتار پل
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------