پل معلق پلی است که توسط کابلها در عرض رودخانه یا در هر جایی که مانع وجود داشته باشدکشیده شده اند و عرشه توسط این کابلها معلق مانده است. پلهای معلق مدرن دو برج در میان پل دارند که کابلها آن را میکشند. بنابراین برجها بیشترین وزن جاده را تحمل میکنند.
نیروی فشاری : نیروی فشاری عرشه پل معلق را به سمت پایین متراکم میسازد در نتیجه این نیروی فشاری به برجها وارد میآیند. اما از آنجا که این یک پل معلق است, کابلها این نیروی فشاری را از برجها گرفته و آن را در بین خود پراکنده میکنند و آن را به زمین منتقل میکنند, جایی که آنها محکم بسته شدند.
سازه ی پل چند تفاوت اساسی با سازه ی ساختمان دارد:
1. در سازه ی پل معمولا نامعینی(Redundancy ) بسیار کم می باشد یا اصلا وجود ندارد و مسیر های انتقال نیرو محدود می باشد و خرابی در یک جز یا یک المان به احتمال زیاد منجر به خرابی کلی پل شود در حالی که در ساختمان ها نامعینی بسیار زیاد است و مسیر های مختلفی برای عبور بار وجود دارد.
2. جرم بسیار زیادی که توسط پایه ها تحمل می شود، در حالی که در ساختمان این جرم کمتر می باشد.
به دلیل همین شرایط خاص پل، برخی از اصول اساسی طراحی ساختمان در طراحی پل صادق نمی باشد. مثلا در ساختمان اصل تیر ضعیف و ستون قوی یک اصل مسلم و اساسی می باشد در حالی که در اغلب پل ها تیر قوی تر از ستون باشد.
پل های بعضاً در بستر رودخانه ها ساخته می شوند که این قضیه (خاک های سست و ناپایداری های ژئوتکنیکی) می تواند یکی از دلایل آسیب پذیری پل ها باشد.
سازه ی پل به اندرکش خاک و سازه حساس تر می باشد و پیش بینی رفتار و پاسخ لرزه ای پل ها به ویژه پل های طویل، پیچیده خواهد بود.