عرشه فلزی:
عرشه فلزی که به نام مقطع مرکب فولاد و بتن (کامپوزیت) شناخته شده است از سه قسمت زیر تشکیل می‌شود:
1- تیرهای طولی که به دو دسته مقاطع باز ( I شکل) و مقطع بسته (جعبه‌ای) تقسیم می‌شوند.
2- دال بتنی
3- وسایلی بنام اتصالات برشی که بر بال فوقانی مقاطع فولادی جوش می‌شوند و در هنگام بتن‌ریزی داخل بتن مسلح فرو رفته و با اتصال تیرهای فولادی و دال بتنی به یکدیگر باعث می‌شود که در مقابل لنگرها و برش‌های وارد شده به صورت یکپارچه عمل کنند.
مقاطع I شکل در احداث دهانه‌هایی تا حدود 30 متر قابل استفاده می‌باشند و لیکن تیر ورق‌های جعبه‌ای برای استفاده در دهانه‌های بالای 40 متر بسیار مناسب هستند. حداکثر دهانه مرسوم و بهینه در این سیستم در حدود 12 متر می‌باشد. از لحاظ مسائل خوردگی به خاطر محفوظ بودن داخل تیر ورق جعبه‌ای در مقابل گردش هوا، مقاومت بیشتری نسبت به تیر ورق‌های I دارند.
مهمترین مزیت تیر ورق‌های جعبه‌ای نسبت به تیر ورق‌های I شکل، مقاومت پیچشی بسیار بالا می‌باشد. این مسئله ناشی از بالا بودن مقاومت پیچشی مقاطع بسته نسبت به مقاطع باز است که این امر کمک بسیار زیادی در توزیع عرضی بارها می‌نماید. در یک تیرورق I شکل وقتی بار با خروج از مرکزیت قرار می‌گیرد، اکثر آن توسط تیرورق نزدیک تحمل می‌گردد ولی در تیر ورق‌های جعبه‌ای توزیع بار بین تیر ورق‌های مختلف به مراتب یکنواخت‌تر است.
همچنین بالا بودن مقاومت پیچشی باعث راحتی حمل و نصب تیرورق‌های جعبه‌ای می‌گردد. با توجه به هوای مرطوب شیراز، از معایب این عرشه می‌توان به حساسیت آن در برابر عوامل خورنده اشاره نمود. بدین منظور می‌بایستی دریچه‌های آدم رو در نقاط مناسب به‌منظور دسترسی به داخل آن برای بازرسی و تعمیر تعبیه گردد. به‌منظور حفاظت سطوح فلزی لازم است که کلیه سطوح فولادی با پوشش مناسب در مقابل عوامل جوی محافظت شوند که این امر هزینه اجرا را افزایش خواهد داد. بعلاوه، نظر به اینکه پوشش حفاظتی عمر مفید کمتری نسبت به عمر مفید سازه دارد، لازم است در زمان بهره‌برداری نیز سازه بازرسی شده، در صورت لزوم پوشش ترمیم و یا بازسازی شود
در تعیین ابعاد جان و بال تیرهای فولادی از بند 6.10.2 آشتو استفاده می‌شود.
در روابط فوق، D عمق مقطع، tw ضخامت جان، bf عرض بال و tf ضخامت بال می‌باشد.
**بازنشر مطالب فقط با ذکر منبع مجاز می باشد
